dunyaddan seloya selodan dunyaya mutlu anlar mesaji

Cok kalabalik bir masanin en ucundayim
Bir sureligine uzaga (?) gidecek bir yakinim
Bir cogu sabaha hatirlanmayacak belki de
Ben ise unutmayacagim
Elimde bir sigara onumde rakim
Yuzler guluyor
Ben heyecani da kendisi de buyuk iki kalp tanirim
Elimde bir sigara onumde rakim
Fsa/kor agop

zorunlu ayrılık.

Selam; 

Bildiğin üzere bir süredir zorunlu bir takım sebepler ve sorunlu bir takım zihniyetler sebebi ile burada yasal şekilde (ya da bilgisayarımın bir takım ayarlarını bozmadan diyeyim) bir şeyler yazamıyordum. Bu süre zarfında bir sürü konuda olduğu gibi bu konuyla ilgili olarak da hiçbir şey yapmamayı tercih ettim.  Alınmadığını ümit ediyorum.

Bu akşam otururken aklıma geldin ve aramıza mahkemelerce sokulmuş mesafeler kalktı mı diye bir kontrol edeyim dedim. İşte buradasın...Seni gördüğüme çok sevindim :) 

f.s.a

uzun oldu bu aralar

Değerli Sanal Boşluk,


Bu aralar senle çok vakit geçiremediğimizin gayet farkındayım. Ama dönüp dolaşıp geleceğim yer burası olduğu için şu saçma sanal tavırları bir kenara bırakmanı ve beni can kulağı ile dinlemeni rica ediyorum. 

Belki uzun bir ara vermiş olabilirim ama seni temin ederim, çok yoğun farklılıklar olmadı bu süre zarfında =) Ama bir çok şeye tanıklık ettim, hepsini aktarıp merakını giderebilirim istersen.

Belki bahsetmişimdir mesai saatleri dışında da çok sevdiğim bir meslektaşımı askere gönderdik. Kendisi ile harcadığım uzun mesailer ve exclusive çalışma modelimiz de bu askerlik sebebi ile haliyle artık hayatımda yok. Kendisinin ilk koğuş deneyimini yaşadığı günlerde yoğun bir endişe vardı içimde. Nasıl olacak diyordum? Zaman içinde bu endişe yerini daha net kararlara bıraktı diyebilirim. İfade etmesi de biraz zor ama şöyle izah etmeye çalışayım, deli olanın ben olmadığıma karar verdim :) İçinde bulunduğum durumun sorumlusu evet, ama deli asla... Lunaparkın ortasında sükunet aramak gibi bir gafletin içine düşmüşüm, bu gafletimden uyandım. Tebdil-i mekan peşindeyim hiç olmadığım kadar... :) 

Peki deli ben değilsem kim kısmına gelecek olursak... Bu soru karşısında tek kişiyi işaret etmiyor parmaklar... Sektörün beraberinde getirdiği bir çılgınlık hakim ortama. Bunun ise bence tek bir açıklaması var, belli bir araştırmaya dayanmıyor evet ama sektördeki kadın istihdamı çok fazla! :) 


(Bi takım aralardan sonra....) 


Yine bir ara verdim yazıma ve bir hafta sonra devam edebiliyorum. Durubonumun telefonda yaptığı yeni yazı üretmiyorsun selo artık çağrısıyla silkelenip kendime geleyim bir dedim. 


Geçen zaman içinde, selo daraaaal içinde, develer"broker", pireler "hair designer" iken  , ben babamın beşiğini şiddetle sarsar iken.... sosyal ya da değil tüm iletişim ağları ahlaksızlıklarına devam etti.

Selo, bunlara kulaklarını hep tıkayamadı çünkü bunlara kulağını tıkadığında çalan telefonunu da duymadığı oluyorduuuu :) 


Geçen süre zarfında en yakın arkadaşlarımdan birinin nişanlandığı haberiyle çok sevindim, minnacık yeğenimin domuz gribi olması sebebi ile çok üzüldüm, aynı ofisi paylaştığım bazı insanlara über yabancılaştım, dujjj teknesi ve dujj kabinini aynı anda evime getirmeyi başaramayan ustaların aslında hayatın tuzu biberi yani bir nevi g'usta'sı olduğuna karar verdim, Eskişehir'i gördüm, Meze diye harika bir yerde sevdiğim insanlarla birlikte anı yaptım, burada yediğim yemekler sonucunda bir minik göbek de yaptım, bu minik ilavelerden kurtulmak üzere, alt yapı çalışmaları yapıyorum şu günlerde....


İşte böyle hayat...


fsa

İstanbul Fashion Week Hkd.

Çok şey var söylenecek, yazacak. Hepsini yapacağım hele bir bitsin de...

FSA

saçmalıkları bir kenara bırakalım

İş hayatında her gün satranç oynamak zihin için çok yorucu olabilir, hele bu satranç, street fighter düzeyine gelmiş ise fiziksel yorgunluk yarattığı da yadsınamaz bir gerçek oluyor. Ama bugün bunlardan bahsetmeyeceğim, çünkü bunları kendime dert edinmemek ile ilgili bir karar aldım. (Kabul ediyorum bu karara sadık kalmak konusunda yüzde yüz başarıyı yakalamayı genelde beceremiyorum.) 

Tüm gündelik saçmalıkları bir kenara bırakıp, gerçekliklerden ve güzelliklerden bahsedeceğim bugün. Demokratik topraklarımızda öğrenciler dövülür, politikacılar utancından intihar edeceği yerde göğüslerini gere gere siyaset yapmaya devam eder, eğitim, sağlık ve adalet her gün olduğundan daha korkunç, her gün olduğundan daha sapkın ve satılmış bir hal alırken, tarihi eserler yakılır, değerler tek tek kaybolurken hangi gerçeklik güzel olabilir dediğinizi duyuyorum. Size katılıyorum.

Ama emin olabilirsiniz ki çok güzel şeyler de var, insanı bencilce bir sevgiye sevk edip, günlük kaygılardan koparıveriyor. Tüm saçmalığına rağmen inanılmaz önemli bir anlam kazanıyor ve bu güne kadar anlamlı sandığınız her şey anlamsızlaşıyor...

CAN  

Aşağıdaki açıklamalar Türk Dil Kurumu güncel sözlüğünden alınmıştır:

1. İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık.

2 .Yaşama, hayat

3 .Güç, dirilik

4 .Kişi, birey

5 .İnsanın kendi varlığı, özü

6 . Gönül

7 .Çok içten, sevimli, sevilen, şirin

Bu tanımların her birini tek tek okuduktan sonra ona CAN demekle ne doğru bir iş yapmış ebeveynleri diyorum. Küçük elleri, koca kafası, minik parmakları, gergin göbeği, şahane kokusu ve herkesi hayretlere düşüren jest ve mimikleri ile küçük bir insan CAN.

1. Tüm aileyi yaşama sevk eden bir CAN her şeyden önce

2. Tüm ailenin hayatına yön veren bir CAN

3. Tüm aileye özellikle de anneme güç ve dirilik veren bir CAN

4. Kendine ait iletişim yöntemleri ile bağımsız bir birey olan CAN

5. Annesi ile babasının kendi varlıklarından var ettikleri bir CAN

6. Hepimizin canını fetheden bir CAN

7 .tam bir CAN =)

 

If one feels the need of something grand, something infinite, something that makes one feel aware of God, one need not go far to find it. I think that I see something deeper, more infinite, more eternal than the ocean in the expression of the eyes of a little baby when it wakes in the morning and coos or laughs because it sees the sun shining on its cradle.
Vincent van Gogh

firarperest

Son günlerde yeğenim 3 aylık, egemen asker, banyom yeni, saçım kısa, belom bi mahsun, kış yakın, wikileaks popüler, bir çok isim afişe, havalar ise bir garip, oldu. Fikirlerimi kendime saklamaya başlar oldum. doktorun reçetesi dahilinde boşgörü ile devam ediyorum hayatıma. 

yeni sözler uydurdum kimseye söylemiyorum ne olduklarını, onları seviyorum. günün çoğunu anlamaya kalan kısmını ise anlatmaya çalışarak geçiriyorum. haliyle beynim saçmalıklar üretiyor. 

yolda rastladığım firarperest afişi merakımı ve şöyle güzel bir içerik okumaya olan iştahımı kabarttı:

E.Ş şöyle demiş:

"İnsan ki eşrefi mahlukattır, içindeki semavi özü keşfetmekle yükümlüdür. Çıkacaksın yollara, kendine doğru git gidebildiğin kadar. Keşif boynumuzun borcudur. Kendimizi keşfetmek, aşkı keşfetmek, dünyayı keşfetmek, Öteki'ni keşfetmek... 
(…)
Çakılı kalmamak sırf alışkanlıklardan ötürü demir attığın koylara. Çıkmak oralardan, geçmek dalgakıranların beri tarafına, bilmediğin memleketlere varmak, tatmadığın yemekler yemek, sözlerini anlamadığın şarkılarla içlenmek, risk almak, dağılmak ve parçalanmak ve hasret çekmek buram buram, gurbetin tadına bakmak ve kendini yabancının gözünden görmek, şaşırmak yeniden, şaşırmak bir çocuk gibi dünyanın hallerine, çeşitliliğine, güzelliğine, acımasızlıklarına... şaşırmak ölene kadar... şaşırma kabiliyetini hiç yitirmemek... budur son tahlilde Âdemoğullarına, Havvakızlarına kendilerini keşfettirten serüven."

 

Kafamı karıştırmakta üstüne yok. 

Kendi kafamı karıştırmakta bizzat kendimin üstüne de yoktur. Sadece Elif Şafak'ı suçlayamam, haksızlık olur. 

bu gün yoruldu beynim. tarifsiz bir çaba ile olanı biteni anlamaya herkesi, her şeyin önüne koymaya çalışırken. Beni buradan uzaklara götürecek bir vapur Beşiktaş iskelesinden kalksa... hiçbir yere varmasa... olmaz mı? 

Koşulsuz sevginin doğru adresine mi gitmeli? bu kafayı ancak o açar =)  

çok büyük bir kısır döngü mağarasından seslendim bu akşam sizlere. yarın ya da bir ara tekrar görüşmek üzere 

iyi akşamlar herkese.

fsa. 

iyi bir insan aslında =) 

  

Oda / 1

İstanbul, 2007
"vakit geç oldu. ben artık gitmeliyim. ama bil ki hep yan odadayım. İhtiyacın olduğunda sana destek olmak için orada bekliyor olacağım."

---------------

İstanbul, 2010

Bu kilitli kapı yazarın hayatında yeri çok önemli olan ama içinde ne olduğunu kimsenin bilmediği bir odaya açılmaktadır. Tahmin edilir ki yazar burayı içini doldurdukça genişleyen bir oda olarak kullanılmak üzere, çok ünlü bir mimara tasarlatmış ve projenin uygulaması dünyanın en önemli mühendisleri tarafından yapılmıştır. Çünkü bu gün müze olarak kullanılan evin, metrekaresinde hiçbir değişiklik olmasa da bu odanın sürekli olarak yeni içeriklerine yer açmak için hacmini genişlettiği rivayet edilmekte. Kilitli kapı gizeminde kilit bir rolü olan yazar ise sessizliğini koruyor. Bu gün, bu kilitli kapıyı açmak için buradayız. Değerli basın mensupları, bu tarihi ana tanıklık etmek için bizimle birlikte olduğunuz için teşekkür ederiz.

---------------

?, 2010

Kapı açıldığında içeride hiçbir şey bulamayacaklar. Her şeyi yutmuş bir mide fesadı onları bekliyor olacak. Dışarıdan bakan gözler için yerde duran anahtarın hiç bir anlamı olmayacak, ya da yanında duran tuvalet kağıdının, kutusundan bir kez bile çıkmamasına rağmen beriki kalem setinin neden önemli olduğunu hiç kimse bilemeyecek.

Kapının açılışına sponsor olarak medya görünürlüğü sağlamaya çalışan markalar sosyal paylaşım ortamlarında her objenin hikayesini yazdıracak. Hiç bir hikaye yaklaşamayacak gerçeğime. Hepsi daha çok uzaklaşacak. Buna izin verebilir miyim bilmiyorum.

Hikayeyi ve odayı size kendim anlatmak isterim. Oysa bunu canım şu anda hiç istemiyor. Doğrusunu isterseniz o odayı tasarlayan mimarla hiç tanışmadım. Odayı böyle yapmakla ilgili fikrimi bana hiç sormadı. Pislik!

İlk başlarda eğlenceliydi çünkü içinden bir şey çıkartmama gerek kalmadan bir çok yeni şey almış odaya koymuştum. Oysa bir zaman sonra odanın içi içinden çıkılmaz bir hal aldı.

Elimde çöp poşetleri ile odaya daldığım o günü hatırlıyorum. Her şeyi ama herşeyi battal boy siyah poşetlere teptim. bir hayli yer açmayı başarmış olmanın verdiği haklı gururla elimde çöp poşetleri kapıya yöneldiğimde ilk büyük şoku yaşadım. Kapı her zaman olduğu yerde yoktu. Bu odadan hiçbir şeyin çıkamayacağını o gün anladım.

-------------------

DEVAM EDECEK...

fsa.

baslliksiz

uzerimde bir beyaz bulut
saclarimda kokteyl semsiyeleri
ozgurluk sarhoslugu iste
donuyor durmaz deli
tenimiz gunesten yanik
herkes uyumus
dunya uzerinde bir sen bir de ben variz ayik
bizi biz yapandir bak bu farkindalik
seviyorum kendimce
cok seviyorum bu garip duzeni
uzerimde bir beyaz bulut
kulagima sesler geliyor
hepsi yaz yesili

fsa.

yollarda

bir kaç gündür yollardayım.
havada, karada... uykuda ve ayıkken...
çok temelde en derinde yatan bir yaraya, ilk yardımla müdahale etmek şeklinde değerlendirebileceğimiz bir etkinliği yönetiyoruz kalabalık bir ekiple. kars'a gidiyoruz, erzurum'a geçiyoruz. mikail'le tanışıyoruz, sonra önder abiyle ne bileyim, kaz evinden nurhan ablayla, trabzon'dan burhan kaptanla... hepsi apaydınlık insanlar. Ancak çok karanlık bir koridordalar. Elinizde bir meşale ile karanlık bir koridorda ilerlediğinizde belli bir noktaya bir süre ışık verebilirsiniz. Belki siz geçtikten bir süre sonra ısısı da kalır. Ancak sonra koridor aynı karanlığa, taş aynı soğukluğa geri döner. Koridorun her duvarına bir meşale yakıp düzenli olarak yandıklarını kontrol etmezseniz, karanlık hakimiyeti ele geçirir. Bilirsiniz ki karanlık kötülükleri örtmesi ile ünlüdür.Karanlıkta kötülük yapmak daha kolaydır. Cinayet işlemek için gece olması bu yüzden beklenir. Tanınamazsınız, tespit edilemezsiniz ve yaptığınız işin faili meçhul kalır...İşte böyle sistematik bir cinayetin izleri var bu coğrafyada. Bakımsız, ilgisiz, karanlık. Güzel şeyler de olmuyor değil, oluyor elbet, yapıyoruz en basit örneği biziz. Ancak güzel, değer katan şeyler, yeterli şeyler değil.
Köklü ve kısır döngüleri kırmak için bir proje üretmek gerekiyor. Ama her şeyden önce bunun işinize gelmesi gerekiyor. Üniversiteler, yerel yönetimler, özel sektör, kamu personelleri, sanatçılar, aydınlarla çalışıyoruz. Bakıyorum her şey yarım, eğreti.. tam olması çoğu egonun işine gelmiyor çünkü. yazıma devam edeceğim şimdilik yollardayım.


f.s.a

Boşgörü

Kan sayımı yaptırdım dün, kanımdaki hoşgörü ve güven yüzdesi düşük, sevgi yüzdesi ise çok yüksek çıktı. Elimde bomboş bir reçete var şimdi. Doktorum tedavin boşgörü'dedir diyerek ayrıldı yanımdan. Boşgörülü olmaya çalışıyorum haliyle. Kadınlara ve adamlara boşgörü ile yaklaşıyorum. Bir çeşit pasif olma hali boşgörü. İnsanlara ve olaylara yapay tepkiler verip, kızıyorsanız kızmıyor gibi yapıyorsunuz. Seviyorsanız sevmiyor gibi... Sevmiyorsanız seviyor gibi ya da.. En sevmediğim şey şu yapay haplar.Ama boşgörü kazanmazsam ölebilirmişim. Kişiye boşgörü ile birlikte soysuzluk ve onursuzluk aşılanıyormuş. Bunun iyi sayıldığı durumlar oluyor dedi doktorum. Ben şu an bu bu tür tehditlere karşı çok savunmasızmışım. Bu savunma mekanizmasını yaratmak da boşgörü ile mümkünmüş.

Tedavinin yan etkileri yok değil. Kelimeleriniz dökülüyor, diliniz ve hisleriniz kel kalıyor.

Şu aralar boşgörülüyüm. Boş görü tedavisi doğru sonuç verirse kişi baştan başlayabilirmiş. Kelimeleri anlam, duyguları kelime kazanır, kişi yoluna devam edermiş...

Elimde şimdi boş bir reçete var. Doktorum tedavin boşgörü'dedir diyerek ayrıldı yanımdan.

fsa.