Oda / 1

İstanbul, 2007
"vakit geç oldu. ben artık gitmeliyim. ama bil ki hep yan odadayım. İhtiyacın olduğunda sana destek olmak için orada bekliyor olacağım."

---------------

İstanbul, 2010

Bu kilitli kapı yazarın hayatında yeri çok önemli olan ama içinde ne olduğunu kimsenin bilmediği bir odaya açılmaktadır. Tahmin edilir ki yazar burayı içini doldurdukça genişleyen bir oda olarak kullanılmak üzere, çok ünlü bir mimara tasarlatmış ve projenin uygulaması dünyanın en önemli mühendisleri tarafından yapılmıştır. Çünkü bu gün müze olarak kullanılan evin, metrekaresinde hiçbir değişiklik olmasa da bu odanın sürekli olarak yeni içeriklerine yer açmak için hacmini genişlettiği rivayet edilmekte. Kilitli kapı gizeminde kilit bir rolü olan yazar ise sessizliğini koruyor. Bu gün, bu kilitli kapıyı açmak için buradayız. Değerli basın mensupları, bu tarihi ana tanıklık etmek için bizimle birlikte olduğunuz için teşekkür ederiz.

---------------

?, 2010

Kapı açıldığında içeride hiçbir şey bulamayacaklar. Her şeyi yutmuş bir mide fesadı onları bekliyor olacak. Dışarıdan bakan gözler için yerde duran anahtarın hiç bir anlamı olmayacak, ya da yanında duran tuvalet kağıdının, kutusundan bir kez bile çıkmamasına rağmen beriki kalem setinin neden önemli olduğunu hiç kimse bilemeyecek.

Kapının açılışına sponsor olarak medya görünürlüğü sağlamaya çalışan markalar sosyal paylaşım ortamlarında her objenin hikayesini yazdıracak. Hiç bir hikaye yaklaşamayacak gerçeğime. Hepsi daha çok uzaklaşacak. Buna izin verebilir miyim bilmiyorum.

Hikayeyi ve odayı size kendim anlatmak isterim. Oysa bunu canım şu anda hiç istemiyor. Doğrusunu isterseniz o odayı tasarlayan mimarla hiç tanışmadım. Odayı böyle yapmakla ilgili fikrimi bana hiç sormadı. Pislik!

İlk başlarda eğlenceliydi çünkü içinden bir şey çıkartmama gerek kalmadan bir çok yeni şey almış odaya koymuştum. Oysa bir zaman sonra odanın içi içinden çıkılmaz bir hal aldı.

Elimde çöp poşetleri ile odaya daldığım o günü hatırlıyorum. Her şeyi ama herşeyi battal boy siyah poşetlere teptim. bir hayli yer açmayı başarmış olmanın verdiği haklı gururla elimde çöp poşetleri kapıya yöneldiğimde ilk büyük şoku yaşadım. Kapı her zaman olduğu yerde yoktu. Bu odadan hiçbir şeyin çıkamayacağını o gün anladım.

-------------------

DEVAM EDECEK...

fsa.