19 Kasım 2008 Çarşamba

ve artık...

yanan son mumdu belki de, bir gün kapımı çalmana dair ümidim...
sonsuz bir karanlık yayılıyor karın boşluğumdan dünyama
çünkü değişiyor adresim...

hayal ettiğim vedaların hiçbirini yapamadık seninle
hoşça kalmanı diledim....hep diledim sen bilmedin

kumarı biraz sevseydin, bahse girseydik, her bahasi kazanmıştın
büyük sözlerimin hepsini yedim...

şimdi gerçekten gittiğimi,
şimdi gerçekten bittiğini biliyorum...
umuyordum eskiden, zamanı geldi sanki...
şimdi unutuyorum.

2 yorum: